Buiten mij is er niets…

Dit “stokpaardje” van Elly riep bij mij veel irritatie op. Niet alleen omdat ze het maar bleef herhalen, maar ook omdat ik er geen snars van begreep.
In dit opzicht is het een geluk bij een ongeluk, dat ik door mijn beperkingen niet kan deelnemen aan een groep en dus individueel door Elly word begeleid. Zo kan ze al haar aandacht op mij richten en mij stap voor stap uitleggen wat ze met dit leerpunt uit Een cursus in wonderen bedoelt. En geleidelijk aan begint mijn irritatie te veranderen in opluchting. “De wereld is een gedachte” zegt de Cursus. Ook weer zo’n mindblowing idee, maar het betekent wel dat alles wat ik zie en hoor een projectie is van wat zich in mijzelf bevindt – en dat geeft mij de macht om het te veranderen. Dat klinkt ontzettend veel gemakkelijker dan het is, maar als het mij af en toe lukt geeft het rust en vrede. En dat zegt mij dat het wáár moet zijn.
Ik ga dus stug door met het in praktijk brengen van dit en andere leerpunten van Een cursus in wonderen…
Greetje

<<terug